เมื่อคืนดู Hometown Cha Cha Cha ตอน9 แล้วเราก็ฉุก...

เมื่อคืนดู Hometown Cha Cha Cha ตอน9 แล้วเราก็ฉุกคิดนะว่า....
.
เกาหลีมันเนียนๆส่งออกวัฒนธรรมมานานมาก มันผสานเรื่องของศิลปะเข้ากับการส่งออกวัฒนธรรมแบบที่เราเรียกว่า ซอฟท์พาวเวอร์ แบบที่ลุงตู่ที่เพิ่งจะผุดไอเดียเอาอีตอนเห็นลิซ่านั่นแหละ แต่เอาเข้าจริงๆเนี่ย รัฐบาลเราก็ไม่เคยสนับสนุนจริงจังเสียที พอมีคนไทยไปสร้างชื่อเข้าหน่อยก็เหมือนจะออกมาฮึดและสุดท้ายก็ไม่เคยจำได้ว่าเคยสัญญาว่าจะพูดหรือจะทำอะไร
.
ลิซ่าเนี่ย แทบจะต้องช่วยตัวเอง ผลักดันตัวเองสุดๆ เพื่อที่จะได้เข้าไปทำงานที่เกาหลี และคนที่ผลักดันลิซ่าจริงๆก็คือค่ายเพลงเกาหลี และลิซ่าเองก็ไม่ได้ดังได้เพราะการผลักดันอะไรจากรัฐบาลเลย นอกจากแฟนเพลงชาวไทยที่พร้อมซัพพอร์ทและช่วยดันให้ขึ้นเทรนด์ระดับโลก รวมไปถึงความสามารถของลิซ่าเองด้วย ที่บอกได้เลยว่าถ้าน้องไม่ได้ทำเองและไปมัวรอรัฐบาลสนับสนุน คงไม่มีวันนี้
.
มาดูเรื่อง Hometown Cha Cha Cha นี่ขนาดว่ามันนำเสนอเรื่องราวในเมืองเล็กๆอย่างกงจินนะ มันยังทำให้เรารู้สึกอยากไปเที่ยว อยากไปตามรอยเลย มันไม่ต้องมาทำเสนอระบำรำฟ้อนกาลเล่นพื้นบ้านอะไรแบบเกาหลีเลย เพลงมันก็ใช้เพลงสมัยใหม่ปกติ ชาวบ้านมันก็ใช้ชีวิตปกติ ไม่ต้องไปขี่ช้าง ไม่ต้องมีศิลปะการต่อสู้ ไม่ต้องมีผ้าทอเกาหลีอะไรเลย มันนำเสนออาหารทะเลสดๆ วิธีการปรุง และก็พวกอาหารพื้นเมืองง่ายๆ ปลาดิบเอย ต๊อกมันฝรั่ง แม้กระทั่งอีโกปีโก้นี่เราก็ไปหามากินตามนะ และโชว์ไลฟ์สไตล์แบบชาวบ้านคนปกติทีเค้าทำกัน หรืออย่างคนที่เป็นผู้ใหญ่บ้านในหนังมันก็บอกเลยว่าเป็นข้าราชการ มีหน้าที่รับใช้ชาวบ้าน รับร้องทุกข์ช่วยเหลือชาวบ้าน ไม่ต้องให้คนมากราบไหว้แบบบางประเทศ นอกจากนี้ทีมการตลาดแม่งคือเก่งมากก ทุกครั้งที่ละครออกอากาศสิ่งที่ตามมาคือบรรดาโปรดักส์ที่พระเอกนางเอกใช้ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า รองเท้า เครื่องสำอางนี่คือระดมออกมาในเวบเพจบอกว่าของแบรนด์ไหนบ้าง และแต่ละแบรนด์ก็ไม่ได้ถูกเลย ในขณะที่ของไทยเองก็ยังทำกันแบบเดิมๆ และเหนือสิ่งอื่นใด เกาหลีแม่งก็ขยันสร้างฑูตวัฒนธรรมผ่านทั้งตัวละครและดาราเกาหลีออกมาตกให้ประชาชนชาวโลกได้กรี๊ดกร๊าด ไม่ว่าจะเป็นอีหัวหน้าฮง หรือ คิมซอนโฮ นี่แหละ ที่มาตกใจแฟนๆชาวไทยแบบแค่เห็นก็ละลายแล้ว ทำไมเรายังไม่มีดาราหรือแคแรคเตอร์ไหนที่ครองใจคนต่างชาติได้บ้างก็ไม่รู้
.
และเอาจริงๆ ไลฟ์สไตล์ของหัวหน้าฮงนี่มันก็ไม่ใช่คนตกงานกะโหลกกะลาเสียหน่อย แต่จริงๆเป็นคนมีความสามารถและเลือกที่จะใช้ชีวิตแบบนี้ หนังมันคิดนอกกรอบไปอีกว่าสูตรสำเร็จของความสำเร็จในชีวิตมันไม่จำเป็นต้องเป็นหน้าที่การงานอาชีพในกรอบเดิมๆแบบที่เราตีตราด้วย
.
สุดท้ายนี้อยากจะบอกว่า Hometown Cha Cha Cha มันก็นำเสนอของมันไปแบบเรื่อยๆเลยนะ ไม่ได้มีจุดพีคใดๆ แต่คนดูๆแล้วก็มีความสุข อยากใช้ชีวิตแบบเค้า อยากไปเที่ยวบ้านเค้า อยากกินอาหารเกาหลี คืองานส่งออกวัฒนธรรมเค้าใช้อะไรรู้ไหม เค้าใช้สมองและความคิดที่มันตกตะกอนมาหมดแล้วอ่ะ คืนนี้มาดูกันต่อละกัน ติดมากกกกก รอไม่ไหวแล้ว

---